Site icon politcom

«Շպիոնգեյթ»․ երբ մեռնում է քաղաքականությունը

Եթե 90-ականների սկզբին Հայաստանը հետևեր բալթյան և Արևելյան Եվրոպայի երկրներին ու լյուստրացիա իրականացներ, այսօրվա Հայաստանում, թերևս, քաղաքականությունը չէր կառուցվի շանտաժի ու կոմպրոմատների վրա։

Բայց պահը բաց է թողնված ու հասարակության համար շոկային դարձավ Վատիկանում Հայաստանի նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանի բացահայտումը՝ Արարատ Միրզոյանի կրկնագործակալ լինելու մասին։

Բացահայտման բովանդակությանը, բնականաբար, մանրամասն չեմ անդրադառնա, մանավանդ, որ մեր հասարակությունը դրան տեղյակ է։ Նկատեմ միայն, որ Արարատ Միրզոյանի ու ԱԱԾ-ի հերքումները բովանդակային հարթության վրա շատ թույլ էին ու ավելի շատ հաստատեցին կասկածներն այն մասին, որ Հայաստանի օրենսդիր իշխանության ղեկավարը «շպիոնական» ինչ-որ հետագիծ, այնուամենայնիվ, ունի։ Նորմալ երկրներում պաշտոնյան առնվազն կդադարեցներ իր լիազորությունների կատարումը՝ մինչև համապատասխան քննության իրականացումը։ Սակայն Հայաստանում նման բան տեղի չի ունենա, որովհետև անցած երկու-երեք տարվա ընթացքում մենք տեսել ենք վարչապետի ու ԱԱԾ տնօրենի հեռախոսազրույցների գաղտնալսում, նախկին չեկիստների բաց, հրապարակային գզվռտոց ու այս ամենն՝ առանց քաղաքական հետևանքի։

Հետևանքներ չեն լինելու նաև այս անգամ։

Նույնիսկ ենթադրում եմ, որ ստեղծված իրավիճակը Նիկոլ Փաշինյանին անգամ գոհացնում է։ Ինչքան շատ վարկաբեկված լինեն Արարատ Միրզոյանն ու թիմի մյուս առանքային ներկայացուցիչները՝ նրանք ավելի շատ կհամախմբվեն Նիկոլ Փաշինյանի շուրջ, որովհետև գործող վարչապետը «քայլողների» համար դառնում է անայլընտրանք «փրկիչ»։

Սակայն գլոբալ հետևությունների չենք հանգելու մենք՝ բոլորս։

Քաղաքականությունը մեռնում է, երբ կառուցվում է կոմպրոմատների ու շանտաժի վրա։ Երեկ դրանցից օգտվում էր ընդդիմադիր Նիկոլ Փաշինյանը, այսօր նրա լուզեր իշխանության դեմ այդ զենքն օգտագործում են ընդդիմախոսները։

Եվ վերջապես՝ ԱԱԾ-ն, մեր ազգային անվտանգության համակարգը գտնվում են ինստիտուցիոնալ լուրջ ճգնաժամի, կոլապսի մեջ։ Եթե գաղտնի փաստաթղթերն այսպես ազատ «տեղաշարժվում» են՝ դառնալով քաղաքական պայքարի գործիք, ապա կարելի է պատկերացնել իրավիճակի ողբերգականությունը։ Ու սա դեռ վերջը չէ, որովհետև այս ամուլ իշխանությունից հնարավոր չէ պահանջել ԱԱԾ համակարգային բարեփոխում, նրա ինստիտուցիոնալ ապակենտրոնացում։ Ուրեմն, թամաշան շարունակվելու է, սպասենք նոր սկանդալների՝ մի օր իրական, լեգիտիմ հիմքով լյուստրացիա տեսնելու ակնկալիքով։

Բաժանորդագրվեք մեզ Youtube-ում

Exit mobile version