Սուվորովի «բոցը»

Պատմությունից հայտնի է, որ Ալեքսանդր Սուվորովը ուներ արդար և խիստ հրամանատարի համբավ։ Զինվորները շատ էին սիրում նրան՝ արդարամիտ ու օբյեկտիվ լինելու համար։ Սակայն Սուվորովը ուներ մի առանձնահատուկ սովորություն՝ նա իր ցանկացած հարցին ակնկալում էր արագ պատասխան և որևէ արդարացում չկար, երբ պատասխանն ուշանում էր։ Պատասխանն ուշանալուն պես Սուվորովը, մեղմ ասած, կորցնում էր ինքնատիրապետումը՝ ոտքերով հարվածում հատակին, գոռում և հայհոյում էր, կարծես, ընկնում էր հիստերիայի մեջ։
Օրերից մի օր, երբ Սուվորովը այցի էր գնացել զորամաս, զինվորական շարքը անցնելիս, կանգ առավ նրանցից մեկի կողքին և նայելով զինվորի աչքերին հարց տվեց․ «Քանի՞ աստղ կա երկնքում»։ Զինվորն առանց վարանելու արագ և հստակ պատասխանեց․ «Հենց հիմա կհաշվեմ․․ » ։ Երբ զինվորը գործի անցավ և սկսեց հաշվել երկնքի աստղերը, Սուվորովը ժպտաց ու քթի տակ ասաց․ «Շուն-շան որդի․․․․․․խորամանկությամբ ինձ գերազանցեց․․․․ »։
Այսպիսի «համով բոցեր» կարող են անել անգամ ռազմական բազում սխրանքներով աչքի ընկած աշխարհահռչակ զորավարները։