Բոլորը շունչները պահած սպասում էին Արմեն Սարգսյանի որոշմանը, ով կամ պետք է բավարարեր Նիկոլ Փաշինյանի միջնորդությունն ու պաշտոնից ազատեր ԳՇ պետ Օնիկ Գասպարյանին, կամ էլ՝ հետ վերադարձներ առաջարկությունը։
«Հայրենիքի փրկության շարժման» հանրահավաքն ընդմիջվել էր, որովհետև տեղեկատվություն ունեին, որ Արմեն Սարգսյանը որոշումը կայացնելու է մինչև ժամը 18-ը։
Այդպես էլ եղավ․ ժամը 18-ին Արմեն Սարգսյանը չի ստորագրել Օնիկ Գասպարյանի ազատման հրամանը, այն հետ է ուղարկվել կառավարություն։
Սրանից խնդրի էությունը չի փոխվում, ճակատագրական այս սպասումը հուշում էր, թե ինչպիսի սնանկ վիճակում է գտնվում մեր քաղաքական համակարգը։
Նիկոլ Փաշինյանը մտավախություններ ունի, որ եթե Օնիկ Գասպարյանի պաշտոնանկությունը տեղի չունենա, ապա ինքն օրերի ընթացքում կարող է կորցնել իր վերահսկողությունը նաև ուժային մյուս կառույցների հանդեպ, փաստորեն, կորցնելով իշխանությունը։ Այլ խոսքով, Փաշինյանը հույսը դրել է ոչ թե քաղաքական լուծումների, այլ՝ ուժայինների վրա։
Հարթակային ընդդիմությունը կորցրել է հեղափոխության ճանապարհով իշխանության գալու բոլոր հնարավորությունները և դարձյալ հույսը դրել է բանակի կամ ուժայինների խռովության վրա՝ ակնկալելով բաղձալի նպատակին հասնել «պուտչի» միջոցով։ Պատահական չէ, որ քիչ առաջ Վազգեն Մանուկյանը հարթակից կոչեց մյուս ուժայիններին՝ միանալ ԶՈւ ԳՇ-ին։
Նիկոլ Փաշինյանն ու նրա իշխանությունը պետք է հեռանան, սակայն դա կարող է տեղի ունենալ միայն արտահերթ ընտրությունների ճանապարհով։ Ռազմական հեղաշրջման, բանակի ապստամբության թեզեր առաջ քաշողները որևէ կապ չունեն իրական ընդդիմության հետ ու սպասարկում են բացառապես օտար մայրաքաղաքում մշակված սցենարներ։
Բաժանորդագրվեք մեզ Youtube-ում
