Քաղաքագետ Սուրեն Սուրենյանցը Sputnik Արմենիայի եթերում անդրադարձել է այն հարցին, թե ինչպիսի հնարավորություններ ունեն իշխանությունները կադրային ռեսուրսների առումով, և ինչի մասին են վկայում փոխատեղումներն ու վերջին նշանակումները։
Տպավորություն է, որ ինստիտուցիոնալ բովանդակային առումով թիմի որևէ փոփոխություն տեղի չի ունենում, կադրերի տեղապտույտ է, ինչը մի կողմից վկայում է իշխանության կադրային բանկի բացակայության մասին, մյուս կողմից կադրային տեղապտույտները խոսում են կոռուպցիոն ռիսկերի մասին, որ թիմի ներսում կան ստվերային պայմանավորվածություններ, և իշխանության առաջին դեմքը կադրային նման նշանակումներով ցանկանում է, որ ինֆորմացիոն արտահոսք չլինի։ Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում նման կարծիք հայտնեց քաղաքագետ Սուրեն Սուրենյանցը`գնահատելով ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանի կադրային նշանակումները։
Խոսքը վերաբերում է մասնավորապես Արայիկ Հարությունյանի, Արմեն Գրիգորյանի և Արշակ Կարապետյանի նշանակմանը, որոնք համապատասխանաբար նշաակվել են ՀՀ վարչապետի աշխատակազմի ղեկավար, ՀՀ ԱԳՆ առաջին փոխնախարար և պաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ։
«Արայիկ Հարությունյանը Փաշինյանի առաջին պաշտոնավարման ամենաքննադատված նախարարներից մեկն էր, ընդ որում` նրան նույնիսկ իշխանության թիմի ներկայացուցիչներն էին քննադատում։ Քննադատությունն այնքան մեծ էր, որ նոյեմբերի 9-ի տխրահռչակ հայտարարությունից հետո հասարակության ցասումը մի փոքր զսպելու համար Արայիկ Հարությունյանը պաշտոնանկ եղած նախարարներից մեկն էր, և հիմա, երբ այդ անձը նշանակվում է աշխատակազմի ղեկավար, դա կադրային քաղաքականության շատ վատ ցուցիչ է։ Նրան նույնիսկ փորձել են ապարատային շատ մեծ կշիռ հաղորդել, որովհետև նա էր ԱԳՆ–ում և ՊՆ–ում ներկայացրել դե ֆակտո նախարարներին»,– նշեց քաղաքագետը։
Արշակ Կարապետյանի պատճառով ՊՆ-ում հրաժարականների շարք է սկսվել․ աղբյուր
Սուրենյանցը երկրորդ նշանակման վերաբերյալ ասաց, թե բոլորի համար էլ կախնատեսելի է, որ հենց Արմեն Գրիգորյանն է դառնալու արտգործնախարարը։ Նրա կուրացիայով պատերազմից ընդամենը երկու ամիս առաջ մշակվեց և հաստատվեց ազգային անվտանգության դոկտրինը, որում, ըստ քաղաքագետի, պատերազմի վերսկսման ռիսկերը հաշվարկված չէին, ինչը լավագույնս ցույց է տալիս, որ Գրիգորյանն ամենևին էլ չի փայլում պրոֆեսիոնալ հատկանիշներով։
«Մյուս կողմից, հաշվի առնելով պատերազմի ծանր հետևանքներն ու այն հանգամանքը, որ մեր երկրի դիմադրողականությունը շեշտակի անկում է ապրել, Նիկոլ Փաշինյանը նույնիսկ պարտավոր էր կադրային քաղաքականության մեջ այնպիսի լուծումներ գտնել, որպեսզի նոր նշանակված կադրերը կարողանան արդյունավետ աշխատել մեր գործընկերների հետ, մինչդեռ Արմեն Գրիգորյանի նկատմամբ շեշտված անվստահություն կա ՌԴ իշխանության որոշ շրջանակներում, փորձագիտական, մեդիա շրջանակներում։ Այս առումով` դա նույնպես անհաջող նշանակում էր»,–հավելեց քաղաքագետը։
Երրորդ նշանակումն առնչվում է Արշակ Կարապետյանին, որին, Սուրենյանցի վկայակոչմամբ, հանրությունը ճանաչում է երկու դրվագով։
Առաջինն այն է, որ Կարապետյանը 2016 թվականի պատերազմից առաջ և ընթացքում եղել է ԳՇ հետախուզության վարչության պետը և պաշտոնանկ է արվել պատերազմից անմիջապես հետո այն պատճառով, որ հետախուզությունը պատշաճ չի աշխատել և համապատասխան տեղեկություններ չի փոխանցել ռազմաքաղաքական ղեկավարությանը պատերազմի սկսման մասին, և երկրորդ` Արշակ Կարապետյանը հայտնի է նրանով, որ միակ գեներալն է, որը ցուցմունք է տվել «Մարտի 1»-ի գործով Ռոբերտ Քոչարյանի դեմ, ինչը լավ ցուցիչ չէ կադրեր ընտրելու հարցում, քանզի շեշտը դրվում է ոչ թե պրոֆեսիոնալիզմի, այլ անձնական հավատարմության վրա։
Բաժանորդագրվեք մեզ Youtube-ում
