Դասեր քաղելու ժամանակը. հայ-թուրքական դիալոգի մասին

Արարատ Միրզոյանի երեկվա այցն Անկարա իսկապես կարևոր է:
Բազմիցս ասել եմ՝ առանց հայ- թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հնարավոր չէ խոսել Հայաստանի իրական անկախության, սուբեկտության մասին ու նաև՝ Հայաստանի անկախության հիմնական երաշխիքը հենց Ադրբեջանի ու Թուրքիայի հետ հարաբերությունների կարգավորումն է:
Սա գրեթե աքսիոմատիկ ճշմարտություն է:
Մյուս կողմից, Միրզոյան- Չավուշօղլու հանդիպմանը հաջորդած հայտարարություններին պետք է սթափ արձագանքել՝ առանց ավելորդ լավատեսության և էմոցիաների:
Երևանն ու Անկարան համաձայնել են սահմանի ամբողջական բացմանն ընդառաջ հոգալ ենթակառուցվածքների մասին:
Լավ է, հրաշալի է, սակայն այս պայմանավորվածությունը չի ենթադրում, որ արդեն իսկ գոյություն ունի Հայաստանի և Թուրքիայի միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման կամ սահմանը բացելու քաղաքական որոշում:
«Մարդասիրական այս քայլը կաջակցի նաև Ադրբեջանի, Թուրքիայի ու Հայաստանի հարաբերությունների կարգավորման գործընթացին։ Ցանկացած առաջընթաց, որ մենք կարձանագրենք այստեղ, կօգնի մեր երկու երկրներին։ Մենք տեղեկություններ ենք ստանում Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև բոլոր քննարկումների, բանակցությունների մասին։ Եթե երեք երկրները անկեղծ քայլեր ձեռնարկեն, կկարողանանք վերականգնել տևական խաղաղությունը Հարավային Կովկասում», – հայտարարել է Չավուշօղլուն՝ ակնարկելով հայ-թուրքական, հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացների փոխկապակցվածությունը:
Եվ սա բնական է, եթե նույնիսկ Երևանում և Անկարայում օրական հազար անգամ խոսեն նախապայմանների բացակայության մասին:
Ի դեպ, ժամանակին «ֆուտբոլային դիվանագիտությունը» տապալվեց, որովհետև հայ-թուրքական դիալոգը չամրապնդվեց հայ- ադրբեջանական գործընթացի առաջընթացի բաղադրիչով:
Սա կարևոր է հասկանալ. Հայաստանի այս իշխանությունն էլ կձախողի հայ- թուրքական դիալոգը, եթե դրանում առաջընթաց ակնկալի՝ ձգձգելով հայ- ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը:

Բաժանորդագրվեք մեզ Youtube-ում Subscribe

նման նյութեր