Ըստ ամենայնի, Քիշնևի հնգակողմ հանդիպումը նշանակալից առաջընթաց կամ արդյունքներ չի գրանցել:
Ակնհայտ է միայն արևմտյան հարթակներում բանակցային գործընթացի ինտենսիվ բնույթը, ինչի վկայությունն են անոնսավորված առաջիկա հանդիպումները ոչ միայն ԵՄ, այլ նաև ԱՄՆ հովանու ներքո:
Տեսանելի է նաև, որ այս փուլում Փաշինյանը քաղաքական որոշում ունի՝ գերապատվությունը տալ արևմտյան հարթակներին՝ մերժելով ռուսական միջնորդությունը:
Սա ամբողջովին համապատասխանում է նաև Բաքվի մարտավարությանն՝ այն իմաստով, որ նա արևմտյան հարթակներում մտադիր է հասնել ԼՂ սուբեկտության ոչնչացմանը կամ, այսպես կոչված, ռեինտեգրմանը:
Այլ խնդիր է, որ ի տարբերություն Փաշինյանի, Ալիևն արդյունավետ փորձում է օգտագործել նաև մոսկովյան հարթակը՝ այնտեղից էլ ձգտելով դիվիդենտներ ստանալ հատկապես կոմունիկացիաների ապաշրջափակման ու դելիմիտացիա/ դեմարկացիայի հարցերում:
Դժբախտությունն այն է, որ երկու հարթակներից Բաքուն ստանում է առավելագույնը՝ հայկական շահերի հաշվին:
Սուրեն Սուրենյանց
Բաժանորդագրվեք մեզ Youtube-ում
